Op zondag 12 maart zijn we, na de satsang ’s morgens in het centrum, met velen vanuit het centrum samengekomen aan het standbeeld ‘Den Toeter’ op de dijk in Tielrode om zwerfvuil te rapen: 17 volwassenen en 3 kinderen hielpen mee. Omdat we, samen met de lokale milieugroep, met zo’n 30 personen waren, konden we echt in verschillende richtingen uitzwermen.
Sommigen strandden een tiental meters verderop in het kinderspeelbos waar in een hoek nog vele restanten lagen van een vroegere stortplek. Anderen hebben de kanten van een beek in de polder uitgepluist. Sommige groepjes baanden zich een weg door de buitendijkse schorren van Schelde en Durme. En de rest ging van boven langs de dijken en rond de polder om mee te pakken wat daar niet hoort.
Bij aanvang vernamen we dat de hoeveelheid afval die we jaarlijks bij deze opruimactie verzamelen, aan het afnemen is. Dat is goed nieuws! En we vonden dat dat in de schorren van de Schelde ook wel te merken was. Op sommige plekken waar we andere jaren met meerdere personen echt lang bezig waren, waren we nu rapper klaar. Maar als je dan bekijkt wat er aan het eind toch is samen gebracht, dan weet je dat we de komende jaren nog werk genoeg zullen hebben.
De hoge waterstanden in de winter brengen het vuil tot op het land, soms tot in de polder. De begroeiing – vooral het riet op de oevers– houdt het vuil tegen als het water zich terugtrekt. Als in een zeef blijft het vuil achter, totdat … wij het oprapen. Zeker in de schorren kunnen we zien dat dit vooral over alle soorten, inmiddels onherkenbaar afgeronde scherven hard plastic gaat.

We geven u graag een beeld van de gezamenlijke indrukken en van wat we zoal opraapten.
Plastic oorstokjes (nog altijd heel veel!), een legoblokje, de hak van een schoen, plastic doppen (en ringetjes van plastic doppen!), isimo, een half servies dessertbordjes, fietsbanden, drankblikjes, een halve bloempot, een identiteitskaart, stukken van een auto, sigarettenpeuken, 2x condoom (in verpakking), metalen staaf, mondmasker, flessen, schoenzool, afbakenlint, gescheurde kledij, balletschoen, potlood, electriciteitskabels, touw.
Velen die op de dijken vuil verzamelden meldden dat ze véél plastic zakjes met hondenpoep (!) en vochtige hygiënische doekjes vonden in de beek, in struiken, in het gras. Buiten dat vonden we relatief weinig ‘vers’ gedumpt afval. We hopen dat dat aansluit bij de positieve trend van de afnemende hoeveelheid zwerfvuil die we bijeen brengen.

Al dat vuil zwerft rond en ondergaat een heel traag afbraakproces. Het wordt steeds kleiner tot er niet meer dan onherkenbare delen van overblijven. Minder zichtbaar maar nog duidelijk aanwezig.
Naast de speeltuin troffen we een hoop opgehoogde aarde aan, vol met afval in verschillende afbraakstadia. We bleven maar afval vinden in dat speelbos. Toch fijn voor de jonge generatie dat het daar nu weer proper is!
De wet van de geleidelijkheid toont ons hoe we bezig zijn, alsof we in de spiegel kijken. Reeds benoemde voorwerpen troffen we rijkelijk aan, vooral stukken harde plastiek in alle formaten. Als je daar niet stil van wordt … het vervult je van schaamte over hoe we omgaan met de aarde. Laten we samen de omgeving zuiveren, telkens opnieuw.

Iedereen die die middag een wandeling op de dijken deed kon niet naast de zwerfvuilrapers kijken. Onze aanwezigheid leek wandelaars en fietsers op de dijk te inspireren tot positieve waarderingen en spontane bedankingen.
Sommige vuilrapers hadden het geluk om te zien hoe de reeën, die sinds enkele jaren in de polder leven, een kleine show gaven in hardlopen en vèr springen. Misschien waren ze zoveel volk in en rond de polder toch niet gewoon. Of voelden ze door onze ‘grote schoonmaak’ de aankomende lente kriebelen in hoofd en poten …

We hopen volgend jaar met nog meer mensen, nog meer gebied rond het centrum, nog verder ‘schoon’ te kunnen maken!
Dit mag je niet missen! Zorg dat je er (weer) bij bent!