Ayi Giri Nandini, leid ons

23 Juli 2013
Chandrapuri

Chandrapuri is één van de zwaarst getroffen gebieden. Het is aan beide kanten afgesneden van de omgeving en de kolkende rivier bedreigt al wat er nog overblijft. Veel mensen hebben hun huis verloren en slapen in tenten. Je kunt de stad enkel nog bereiken met een geïmproviseerde kabelbaan tussen beide oevers van de rivier. De dokters en de medicijnen zijn hiermee naar de overkant gebracht – het is feitelijk niet meer dan een mand die aan een kabel boven de rivier hangt. Ongeveer 500 mensen ontvingen medische hulp en advies in Chandrapuri.

Giri Nandini, Leid ons

We hebben alle gebieden bezocht die de medische autoriteiten aan ons hadden toevertrouwd. De periode van medische urgentie is nu voorbij. Maar er is nog een lange weg te gaan. De belangrijkste inkomensbronnen zijn verloren gegaan en de regio wordt nog altijd geteisterd door regen. Aangezien om de paar dagen het alarm voor overstromingsgevaar weerklinkt, is de grond letterlijk onder hun voeten aan het wegglijden. Vanwege het gebrek aan officiële hulpverlening zien het heden en de toekomst er wel heel somber uit.

We hebben hier veel vernieling gezien. Door de razernij van de natuur zijn vele levens volledig overhoop gehaald. Maar we hebben ook een ongekende veerkracht gezien. Het geloof van de mensen is heel sterk. Om hier in normale omstandigheden te kunnen leven, heb je al veel kracht en geloof nodig, zowel mentaal als fysiek. De diepe verbondenheid met hun traditionele cultuur sterkt hen. Een vrouw die haar twee zonen verloor, verwoordde het als volgt: “God heeft ons tot nu toe altijd gegeven wat we nodig hadden, hij zal ook hierna voor ons zorgen.”

De intense en onsamenhangende bouwactiviteiten – stuwdammen, tunnels en de vakantieverblijven langs de rivieren – hebben een zware tol geeist van ‘het land van de Goden’ (Devi Bhoomi). De rivieren, inclusief de Ganges, hielden op met wat ze verondersteld werden te doen: stromen. Er leek bijna een competitie gaande om het ecologisch evenwicht zo snel mogelijk te verstoren door tegemoet te komen aan de zelfzucht van enkele individuen.
Er zijn vele tunnels aangelegd in dit instabiele gebergte dat het jongste, hoogste en meest waardevolle gebergte ter wereld is.
Sommige lokale bevolkingsgroepen verwijzen ook naar de gedwongen verplaatsing van het alom vereerde Dhaari Devi beeld, de toenemende commercialisering van heilige plaatsen en het algemeen verlies van harmonie. Wat ook de reden van deze ramp moge zijn, feit is dat Moeder Natuur ons waarschuwt. Het is aan ons om hier snel aandacht aan te geven.
Alleen Amma kan ons leren hoe we deze mensen kunnen helpen hun gebroken levens weer op te bouwen en hoe we de ecologische balans in haar eigen thuisland kunnen herstellen. Want boven alles is zij ‘de dochter van de bergen’, hetgeen de betekenis is van ‘Giri Nandini’. Moge Amma ons allen hierbij leiden.

– Mukesh

Alles moet naar boven
15 januari 2014 Gratis huizen – Uttarakhand

Omdat er langs de oevers zoveel grond verloren is gegaan, konden we alleen hoog op de hellingen bouwen. De vallei is erg dicht bevolkt, bijna al het bruikbare land is al in gebruik genomen voor huizen en landbouw. Er is geen plaats meer om nog eens een groep van 50 nieuwe huizen te bouwen.

De bodem van de rivier is bedekt met een puinlaag van 9 m dik.

Het eerste huis dat we bouwen ligt wat afgelegen, tussen terrassen waar rijst en mosterdzaden geteeld worden. Al het bouwmateriaal werd op de grote weg afgeleverd. Ezels en Nepalese dragers tonen hoe je zand, grind, cement, bakstenen en stalen staven op je rug langs een steile heuvel naar boven brengt. Als je 35 bakstenen de heuvel op draagt, verdien je € 0.26.
Een sterke drager kan zo’n 30 tochten per dag doen en heeft dan bijna € 8.00 per dag verdiend.

 

Bakstenen gaan op de rug van een Nepalese drager de heuvel op.

Elk stuk bouwland werd eerst gezegend met een puja, daarna mat Swami Premamrita persoonlijk de fundering uit voor ieder huis. Graven is moeilijke want zelfs op de hellingen is de grond een mengeling van vuil en grote ronde rivierstenen. In het begin hadden we slechts drie arbeiders: Babalu, Chitra en Umesh, die tevens onze kok is. Al het werk wordt met handwerktuigen gedaan, zowel het bouwen van betonvormen met triplex, als het snijden van de betonbewapening en het mengen van cement.

Bhoomi Puja – Om het land voor te bereiden op de bouwwerkzaamheden werd er een Puja gedaan voor Moeder Aarde.

Het verraste mij om te zien hoe Shanti Devi, de toekomstige eigenares van onze eerste huis, elke dag meehelpt met de bouw. Stil hielp ze met het aandragen van zand, grind en water waar dat nodig was.
Zij verloor haar huis, haar echtgenoot, één zoon en haar twee ezels in de overstromingen. Ze zal met haar overgebleven zoon in het huis gaan wonen.

Shanti Devi werkt mee aan haar huis.

Swamiji kan pas met het betonwerk beginnen als er water en elektriciteit is. Dorpsbeambten hadden toegezegd hierin 10 dagen voor aanvang van de werken te voorzien, maar er was nog niets aangesloten. Swamiji gaf hen 48 uren om het in orde te maken, als het er dan niet was zou hij “terug naar Kerala gaan om daar bij Amma te gaan zitten”. De volgende dag was er water en elektriciteit.
Weldra zal het werk een hoog tempo aannemen met meer bouwplaatsen en meer arbeiders.

– Scott

<< vorige <<                        >> volgende >>